Dyrektywy Unii Europejskiej:

Dyrektywa 2002/95/WE (RoHS)

Dyrektywa nakłada na państwa członkowskie obowiązek wydania stosownych aktów prawnych mających na celu ograniczenie stosowania niektórych niebezpiecznych substancji w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym. Nowy sprzęt po 1 lipca 2006 roku nie może zawierać ołowiu, rtęci, kadmu ani innych wymienionych w Dyrektywie toksyn (artykuł 4 Dyrektywy).

Dyrektywa 2002/96/WE (WEEE)

Dyrektywa Unii Europejskiej, która wskazywała na konieczność prowadzenia spójnej dla wszystkich krajach UE polityki gospodarowania ZSEE w celu ochrony środowiska. Dyrektywa określa szereg nowych obowiązków, wśród których najważniejszą rolę odgrywają artykuły 8 i 9, na podstawie których państwa członkowskie zobowiązane są do uchwalenia aktu prawnego nakładającego na producentów obowiązek finansowania kosztów zbierania, przetwarzania, odzysku, recyklingu i przyjaznego dla środowiska usuwania ZSEE pochodzącego z gospodarstw domowych, jak również z innych źródeł np. od instytucji i firm.

Dyrektywa 2003/108/WE(zmieniająca art. 9 dyrektywy 2002/96/WE)

Pierwotna dyrektywa 2002/96/WE zbyt szeroko określała obowiązki i odpowiedzialność producentów sprzętu, który nie jest przeznaczony dla gospodarstw domowych, co mogło narazić przedsiębiorców na poważne ryzyko ekonomiczne. W celu dostosowania dyrektywy do realiów gospodarczych dokonano zmiany brzmienia artykułu 9. Na mocy nowej regulacji za odpady historyczne powstałe ze sprzętu nie przeznaczonego dla gospodarstw domowych (czyli pochodzące ze sprzętów wprowadzonych przed 13 sierpnia 2005), odpowiadają producenci danego sprzętu w przypadku, gdy zużyty sprzęt jest zastępowany przez nowe odpowiadające im produkty. Producent sprzętu i jego użytkownik mogą na podstawie umowy przenieść w części, bądź w całości obowiązek finansowania gospodarowania zużytym sprzętem na użytkownika tego sprzętu. W każdym innym przypadku za pozostałe odpady historyczne finansowo odpowiadać mają ich użytkownicy tj. firmy i instytucje.

Nowelizacja Dyrektywy WEEE 2002/96/EC

Parlament Europejski przyjął nowelizację dyrektywy 2002/96/EC, regulującej gospodarkę zużytym sprzętem elektrycznym i elektronicznym (ZSEE) na terenie Unii Europejskiej. Ważną zmianą wynikającą z nowelizacji dyrektywy jest nowy podział na grupy produktowe, zgodnie z którymi prowadzona będzie zbiórka ZSEE. Swoje grupy uzyskały sprzęt chłodniczy, a także monitory i telewizory. Stworzono również nową grupę dla małogabarytowego sprzętu telekomunikacyjnego i informatycznego, do którego zaliczają się na przykład nowoczesne telefony komórkowe lub tablety. Dyrektywa jasno również wskazuje powinność wprowadzenia krajowego systemu teleinformatycznego, rejestrującego przepływy mas ZSEE, dokumentów oraz pieniędzy.

Ustawy w polskim prawodawstwie:

Ustawa o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (11 września 2015 r. wraz z późniejszymi zmianami)

Ustawa określa środki służące ochronie środowiska i zdrowia ludzi przez zapobieganie niekorzystnym skutkom
wytwarzania zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego, zwanego dalej „zużytym sprzętem”,
i gospodarowania nim lub przez ograniczanie tych skutków oraz ogólnych skutków wykorzystania zasobów i poprawę
efektywności ich wykorzystania.

Ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (13 września 1996 r. wraz z późniejszymi zmianami)

Dokument określa zasady związane z zapewnieniem utrzymania czystości i porządku na terenie gminy. W szczególności obowiązek zorganizowania systemu zbierania zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (ZSEE). Do obowiązków gminy należy prowadzenie działań edukacyjnych w zakresie postępowania z ZSEE oraz informowanie mieszkańców o miejscu i terminie prowadzonych zbiórek, za pomocą strony internetowej oraz w inny, zwyczajowo przyjęty sposób w gminie.

Ustawa  Prawo Ochrony Środowiska (27 kwietnia 2001 r. wraz z późniejszymi zmianami))

Ustawa określa zasady ochrony środowiska oraz warunki korzystania z jego zasobów, z uwzględnieniem zasad zrównoważonego rozwoju, a szczególności zasady ustalania warunków ochrony zasobów środowiskowych, warunków wprowadzania energii lub substancji do środowiska, kosztów korzystania ze środowiska, udostępniania informacji o nim i jego ochronie, obowiązki organów administracji oraz zasady udziału społeczeństwa w ochronie środowiska.


Ustawa o odpadach
(z 14 grudnia 2012 r. wraz z późniejszymi zmianami)

Określa ona zasady postępowania z odpadami w sposób zapewniający ochronę życia i zdrowia ludzi oraz ochronę środowiska zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju, a w szczególności zasady zapobiegania powstawaniu odpadów lub ograniczania ilości odpadów i ich negatywnego oddziaływania na środowisko, a także odzysku lub unieszkodliwiania odpadów.

Ustawa o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej (z 11 maja 2001 r. wraz z późniejszymi zmianami)

Ustawa określa obowiązki przedsiębiorców wprowadzających do obrotu opakowania i produkty w opakowaniach oraz produkty stanowiące zagrożenie dla środowiska, które zostały wymienione w załączniku do tejże ustawy. Wśród produktów objętych regulacją tej ustawy znajdują się również lampy wyładowcze, które podlegają jednocześnie ustawie o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym.

Ustawa o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (z 29 lipca 2005 r. wraz z późniejszymi zmianami)

Podstawowy akt prawny określający obowiązki podmiotów wprowadzających na terytorium kraju sprzęt elektryczny i elektroniczny, oraz podmiotów prowadzących działalność w zakresie zbierania, przetwarzania, odzysku i recyklingu zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego, jak również użytkowników sprzętu i organizacji odzysku, a nadto określający prawne podstawy funkcjonowania rejestru prowadzonego przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.

Interpretacje